15 Nisan 2010 Perşembe

DUYAMADIĞIM SESLER...

Dönülmez zamanların kıyısında
Uğurladığım sevdalarla
Yaşıyorum çaresiz
Ansızın bir ürpermeyle irkiliyorum
Maskelerle süslenmiş dünyamın
Ağlayan duvarlarında
Doyamadığım yanlızlığımın
Issızlığı ile boğuşuyorum amansız
Gün batımlarının acımasızlığında
Islak bir karanlık içindeki
Masum gözlerimin dipsiz kuyularında..

Sesler duymaya başlıyorum
Ebediyetin sihirli yollarında
Sesler duymaya başlıyorum
Lodoslar kopan bedenimde
Esmeye başlıyor rüzgarlar
Rengarenk bir gün doğumunun kucaklarında..

7 Nisan 2010 Çarşamba

UZAKTA BİR KENT..
Anlamını bilmediğim saatlerin
Akrep ve yelkovanı misali
Savruluyorum geçmişin keşkelerinde
Daha önce hiç görmediğim
Yağmurlar yağıyor bu kente
Manasını bilmediğim
Sözler saldırıyor beynime
Hiç duymadığım sesler
Hükmediyor benliğime
Hiç hissetmediğim eller
Dokunuyor ellerime
Fark etmediğim şeyler
Kazınıyor gözlerimdeki siluete
Ve görmediğim bir ben
Ağlıyor uzaktaki bir kente
Dedim ya;
Daha önce hiç görmediğim
Yağmurlar yağıyor bu kente
Yağmurlar yalan
Yağansa, Elimden kayıp giden zaman...

5 Nisan 2010 Pazartesi

Bende ki Bir Sen..

Ben bir beni bilirim bir de benden gelen seni, ne seni sessizliğe veririm ne de kendimi sensizliğe. Kuş olup uçsan rüzgarın olmak isterim biliyorsun değil mi? Kaybolmak seninle gökyüzünün alabildiğine uzanan maviliklerinde. Dönüp bakmayalım ardımıza, kimsecikler bulamasın bizi. El değmemiş bir vadinin en kuytu yerinde bir evimiz olsa hayal et, sana her gün şarkılar söylesem, en uzaktaki bulutlardan sana yağmurlar getirsem, yağsam umarsızca, hissetsem bütün bedenini, toprakla bir olsam, dokunmasa sana benden başka bir beden, her yeni günü her gün batımını beraber karşılasak beraber uğurlasak, beraber yaşlansak, her şeyin saf halini seninle tadıp ebedi yolculuğumuzu beraber kucaklasak.
Ben işte böyle sevmek istiyorum bende ki bir seni..

"?"

Biten masallarımın kahramanı olduğum günler artık o kadar uzak ki. Uzaklaşmak. Herşeyden uzaklaşmak. Öylesine kopuk yaşantılarda savrulmuş ki hatıralarım, dönüp baktığım zaman hatıra olma özelliğini bile kaybetmiş bir çoğu. Yüzümde ble geçmişime ait çizgilerde kayboluşlar var. Gözyaşlarım bile ayrı ayrı yollar izlemeye başlamış siluetimde. Dalıp gittiğim şarkılar bile düşüncelerimden uzaklaşmaya başlamış. Bazen düşünmeden edemiyorum; olduğu gibi mi bırakmalıyım yoksa yeniden mi canlandırmalıyım ?

Geçmiş ve bugünümle yaşattığım benliğimin
Hiç kaybolmayan gölgesiyle boğuşuyorum sokaklarımda
Ne zaman sokaklarımın çıkmazında buluşsam hayallerimle
Ne hayallerim ne de sokaklarım gerçek
Can çekişen bir Ben'in nefessiz kalan iç çekişlerinde...